Dejvid Robert Džouns (David Robert Jones), poznatiji kao Dejvid Bouvi otišao je onako kako je i živio, u duhu umjetnosti i vizionarski. Predvideo je sopstvenu smrt (ili vaskrsenje) i, opet, neke nove trendove. To je najavio poslednjim, 26. po redu albumom Blackstar i spotom za pjesmu Lazarus koja odiše odlaskom, smrću, a počinje stihovima:
Pogledaj gore, ja sam na nebu.
- Sa 12 godina je počeo da svira saksofon.
- Kada je imao 15 godina, slagao je druga Džordža Andervuda da mu je djevojka otkazala dogovoreni sastanak, zbog čega ga je Džordž udario. Dejvidu je tada, da ne bi izgubio vid, trajno proširena zjenica na lijevom oku, koja je i promijenila boju, a njegova reakcija na sve to, upućena Džordžu, bile su riječi: Hvala ti! Ovaj (ne)srećni događaj je samo upotpunio njegov kasniji izgled i imidž nekoga ko kao da nije sa planete Zemlje.
- Poslije mnogih singlova, 1969. godine izdaje prvi album Man Of Words, Man Of Music, koji nije dostigao veći uspjeh, što nije bio slučaj sa pjesmom objavljenom kao singl Space Oddity, koja postaje hit u Velikoj Britaniji. U ovoj numeri se pojavljuje Major Tom, jedan od Dejvidovih alter ega. Imao je nekoliko raznih alter ega, od kojih je najpoznatiji Zigi Stardast.
- Mnogi su smatrali da je Bouvi bio za 70-e ono što su Bitlsi bili za 60-e: muzička raskrsnica i neka vrsta ogledala.
- Za Dejvida Bouvija 70-e su bile izgubljene godine u kojima sebe i opisuje kao „groznog pesimistu“ i izražava se kroz albume The Man Who Sold the World (1971) i Hunky Dory (1971) u kojem već nagovještava želju za promjenom.
- Tada i farba kosu u crveno i izdaje The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars (1972), ključni album u kome, inspirisan Vorholom i Ničeom, priča nekoliko priča povezanih istom temom, sa elementima SF-a i sage o rok zvijezdi.
- Zigi je nestao sa scene nakon godinu dana jer je morao. Pregazilo ga je vrijeme.
- Sljedeći album Diamond Dogs (1974) inspirisan je buntovničkom anarhijom i modelom sive policijske države, temama iz knjiga Paklena pomorandža Endžija Bardžisa i 1984 Džordža Orvela.
- Seli se u Ameriku 1974. godine, a 1975. izdaje album Young Americans na kome preovladava filadelfijski soul. Veliki američki hit postaje pjesma koju snima sa Džonom Lenonom Fame.
- Film Čovek koji je pao na zemlju, kultnog engleskog reditelja Nikolasa Rega iz 1976. godine, filmskoj publici prvi put je predstavio Devida Bouvija na velikom platnu u ulozi vanzemaljca zalutalog na Zemlju.
- Zavisnost od droge pokušava liječiti slikanjem i selidbom u Berlin (1977), gdje se susreće sa elektronskom muzikom i počinje saradnju sa Brajanom Enoom, multimedijalnim umjetnikom koji je imao veliki uticaj na art-rok produkciju, postpank, elektro pop, nju ejdž, tehno…
- Tada nastaju tri albuma na kojima Eno radi: Low, Heroes i Lodger.
- Posvećuje se pozorištu i filmu, radi sa grupom Queen na temi Under Pressure i 1983. izdaje Let’s Dance. Sa Mikom Džegerom snima Dancing In The Street.
- Sa novoosnovanom grupom Tin Machine, izdaje dva albuma na kojima preovladava zvuk gitare, nakon kojih opet sam eksperimentiše sa elektro-fankom, džezom, hard-rokom…
- Tada, 1992. godine, ženi se supermodelom Iman Abdulmajid i počinje da živi kako je on to nazvao stvarnim životom:
You have had an extraordinary life, one a boy from your background could never dream of, so you might as well decide you are now going to have a real, real life.
Guardian, 1997.
- Rođenje kćerke Aleksandrije donosi novu radost i nove albume: Heathen, na kome miješa stari i novi zvuk i Reality (2003).
- Nakon srčanog udara 2004. godine slijedi oporavak, a na muzičkoj sceni samo dva dueta, sa Ališom Kiz i Dejvidom Gilmorom.
- Svoju slabost i pripremu za kraj puta pokazuje 2013. albumom The Next Day.
- Bouvi je sa 18 godina promijenio ime iz Dejvid Džouns u Dejvid Bouvi. Neki izvori navode da je to uradio da bi se izbjeglo miješanje sa Dejvi Džounsom iz grupe Monkees’, a neki da bi prikrio majčino prezime. Bouvi je imao starijeg polubrata koji je bolovao od šizofrenije, dok su majčine dvije sestre liječene od mentalnih bolesti.
- Biseksualnost je riječ koja se često nalazila uz njegovo ime, što on nije ni krio.
- Umro je 10. januara 2016. godine nakon 18-mjesečne borbe sa rakom jetre.
- Na svoj rođendan 8. januara izdaje posljednji album Blackstar. Muzičari koji su radili sa Dejvidom na albumu nisu znali da je bolestan.
- Kremiran je tajno
- Pored kćerke ima i sina iz prvog braka.
A gdje se tu uklapa priča o vaskrslom Lazaru sa početka teksta? Pa možda baš u tome što će ovaj umjetnik još dugo inspirisati mnoge ljude, što i potvrđuju brojni omaži u čast preminule legende. Svakako najzanimljivija je ideja belgijskih astronoma koji su, prateći vrijeme njegove smrti i nazive albuma, odredili sedam zvijezda koje čine sazviježđe identično munji koja se pojavljuje na omotu albuma Aladdin Sane.
Look up here, I’m in Heaven
Dejvid Bouvi nije „predvideo“ svoju smrt, već je znao da je bolestan već neko vreme – i da je neizlečivo. Od njegovih saradnika tu informaciju su znali producent Toni Viskonti te producent mjuzikla „Lazarus“ rađenog po njegovom libretu i muzici. Nije rekao čak ni Brajenu Inu, sa kojim je sarađivao u nekoliko navrata – već mu je samo poslao mail nekoliko nedelja pre smrti, jednu rečenicu: „Hvala ti za sve.“
Sedamdesete nisu za Bouvija bile „izgubljene“, već je on bio izgubljen dobar deo te dekade, u kojoj je snimio najznačajnije albume karijere. „Izgubljenost“ se najbolje vidi na snimcima iz 1975-6, kada je konzumirao samo kokain, cimet i limun.
Vorhol nije bio među inspiracijama za Zigija. Niče jeste, ali je Bouvijeva fascinacija Ničeom počela mnogo ranije (videti pesme „O Superman“ i „Oh You Pretty Things, na primer)
Nije Zigi nestao sa scene zato što ga je „pregazilo vreme“, već zato što je Bouvi znao da mu taj lik više nije potreban i da će ga opteretiti doživotno ukoliko ostane u toj ulozi.
Da ne ulazim sada u svaki detalj, ali – nakon 2004. je nastupio uživo i sa Arcade Fire, dakle nisu bila samo dva pojavljivanja. Dodatno, sarađivao je u tom periodu i na albumima Skarket Johanson i Arcade Fire…
Napraviti ovoliki tekst a ne pomenuti Igija Popa i Lu Rida kojima je doslovce spasavao karijere sedamdesetih je dosta neozbiljno…
Među 25 zanimljivosti je mogla da se nađe i epizoda koketiranja sa nacizmom, zbog koje se Dejvid posle javno pokajao. Kao i to da je „Golden Years“ napisao za Elvisa, sa kojim je delio i rođendan.
Kao i to da je na filmu igrao i Pontija Pilata i Nikolu Teslu.
Sledeće godine dajte ovu temu nekom ko zaista zna da piše o Bouviju.
Samo napred i samo hrabro! :)
BRAVO, jasno je da o ovako svestranom coveku i umetniku ne moze neko, ko cak ni ne poznaje tematku, da pise. Najgore je kada se posle tako bogate karijere sa toliko zanimljivih – uglavnom inspirativnih – činjenica, sve svede na neke banalne detalje pa jos i neistinito preneto na papir. A kod Vas se vidi da poznajete naseg dragog Bouvija, pa Vam hvala na komentaru. Kralj je umro, ziveo kralj!